حاجیه خانم رستگار در خواب پسر شهیدش را می‌بیند. پسرش به او می‌گوید: «توی بهشت جام خیلی خوبه. چی می‌خوای برات بفرستم؟»
مادر شهید می‌گوید: «چیزی نمی‌خوام؛ فقط جلسه قرآن که می‌روم، همه قرآن می‌خوانند و من سواد خواندن ندارم و از این بابت خجالت می‌کشم. همه می‌دانند که من سواد ندارم، بهم می‌گویند همان سوره توحید را بخوان.»
